Mannenbillen als enig argument vóór een serie?

Gevarieerd programma
De relatief nieuwe, Nederlandse zender OUT TV — die ik hier en nu, voor de duidelijkheid ten behoeve van de lezers vast wel het predikaat homo-instituut mag geven, al vind ik dat het absoluut geen thema zou mogen zijn — presenteert veel populair vormgegeven programma's en een hoop rimram — doch dat doen alle andere zendgemachtigden met evenveel overtuiging — maar daarnaast ook enkele uitstekende series, zoals Queer as folk, en niet alleen de nieuwe Amerikaans-Canadese reeks (2000-2005), maar ook de inmiddels iets oudere Engelse uit 1999. Dat biedt de kijker, die indertijd niet in de gelegenheid is geweest om op één van de Nederlandse publieke zenders — was het niet de VPRO? — te kijken, alsnog een vergelijking te trekken qua kwaliteit, presentatie en uitwerking. 

Daarvoor is het echter noodzakelijk de programmagegevens van OUT TV heel goed te bestuderen, doch dat moet men bij andere, niet in de reguliere gidsen opgenomen, zenders evenzeer.

Negatieve elementen
Zonder hier nu gedetailleerd op het hele programma van deze zender te willen ingaan — daarvoor zou ik ruim de tijd moeten hebben — vallen vooral de immense slordigheid op waarmee de filmvertalers de gesproken teksten omzetten in wartaal: hier en daar wordt het origineel zoveel geweld aangedaan dat men aan de geestelijke vermogens van de 'vertalers' ernstige twijfel moet aanmelden. Niet zelden komt er het tegendeel te staan van wat degene in beeld zegt, en dat is niet alles, want kennelijk zijn degenen die deze taak van 'omzetten' op zich hebben genomen, niet bekend met het jargon dat in de getoonde 'kringen', respectievelijk sfeer wordt gebruikt.
Een tweede gruwel is het toekennen van een Engelstalige titel aan enkele van oorsprong Duitse reeksen die zijn overgenomen. Deze knieval voor het allesoverheersende Yankendom in de wereld valt strikt af te wijzen. Dat geldt ook voor Yankismen die worden ingezet in plaats van bestaande Nederlandse begrippen.

Armoe is troef
In de serie Dante's Cove, een ranzige soap over als menselijke wezens gepresenteerde lieden in en om een hotel die, vanwege wat 'ongeregeldheden' op een nabije begraafplaats, plotsklaps veranderen in vampiers maar daarbij wel hun menselijke gedaante behouden, zij het dat ze met hun ogen en vingertoppen de meest gruwelijke vernielingen kunnen aanrichten. De manier waarop dat gebeurt, is echter zo overmatig uitvergroot dat het verhaal in het gunstigste geval, alleen op de daarvoor geschikte momenten, op de lachspieren zou kunnen werken, ware het niet dat het al met al zo dilettantisch, en daardoor extreem ongeloofwaardig, is vormgegeven dat de Totale Verveling zich van je meester maakt. Niet in de laatste plaats doordat we dagelijks wel zo hier en daar een vampier in mensengedaante tegenkomen, die zich gewoon gekleed over straat begeeft of ergens binnenshuis ronddoolt. Weliswaar beschikken al dezulken niet over zichtbare vermogens die dood en verderf zaaien, maar zijn ze wel net zo verdorven. En over hun eventuele billen weten we niets.
Van alle in Dante's Cove voorkomende wezens van vlees en bloed is één vrouw in alle opzichten aanvaardbaar, en datzelfde geldt eveneens voor één man. Verder worden de kijkers — als gevolg van de, voornamelijk mannelijke, homoseksuele teneur — getrakteerd op een hele reeks, vooral fraaie, mannenbillen. Daar is niets tegen, niet als eventueel realistisch element, en al evenmin in esthetisch opzicht. Maar als je moet concluderen dat dit warempel het enige aantrekkelijke element van al die afleveringen vormt, blijkt de uitkomst onder de streep vrijwel nihil, want mannenbillen 'van formaat' komen we tegenwoordig in veel meer gewone speelfilms en series ook wel tegen.

Draak met zeven koppen
Alsof dat alles niet erg genoeg is, lopen beeld en geluid in deze reeks — althans in de gedeelten van enkele afleveringen die ik heb bekeken — niet synchroon. Kortom: een draak met zeven koppen.
Kennelijk is die reeks — het zijn er inmiddels zelfs al meer — bedoeld voor al degenen die niets anders zoeken dan platvloers vermaak en die bij voorkeur met een grote boog om kwaliteit heen gaan. Het komt overigens niet uitsluitend bij homo's voor, al zijn er boze tongen die dat nadrukelijk beweren. Kortom, Armoe is troef.
____________
Afbeeldingen
1. Voorzijde dvd-doos met afleveringen van de VS-Canadese versie van Queer as folk.
2. Charlie Hunnam, die in 1999 als negentienjarige acteur de rol van de 15-jarige jongen in de Britse reeks Queer as folk vertolkte.
3. Cassette met dvd's uit de serie Dante's Cove.
4. Cassette van Dante's Cove.